Bitmek bilmez bir yolculuktayım
Bu yollar, kaldırımlar, ağaçlar;
Her biri ki yeni birer ağıt
Hepsini yazmaya yetmez kağıt
Dün hemen iki adım ötendeydim
Bugün senden ayrı bir gök var tepemde
Kabahat arama, acıdan kaçanda;
Çiçek olupta dağ başında bitende
Pek yol iz bilmesemde
Sanırlar ki hep keyfe keder gezerim
Açan bir güneşte yeniden umudu
Yağan yağmurda aynı hüznü sezerim
sanki gururumu hiçe sayar
ayaklar altında ezerim
Sanma ki gururumu hiç sayar
ayaklar altında ezerim
Opmerkingen