Bazı mumlar bitmeden söner,
ömrü tükenmeden ışığını kaybedip?
yaşarken unutulduğunu hisseder, atılır kenara,
oysa en mutlu günlerde üflenip...
Bazı sözler söylenmeden tükenir,
gözlerde yaşlar gizlenmeden...
Bazı vedalar sessizce edilir;
ölüm geleceğini haber vermeden...
Velhasıl...
Bazı mumlar bitmeden söner.
Bazı ömürler dolmadan...
Bazı hayaller yaşanmadan...
Bazı Şiirlerse yazılmadan...
Mum ışığında hayaller kurulurken
sönen ömürler neyse de;
Şiirler, şiirler olmadan...
Şiirler benim anlatma kabiliyetimdir.
Peki Nasıl anlatabilirim sürekli;
Anlatacak bir şeyim olmadan
Anlatacak her şeyim olmadan...
İyi miyim, Kötü mü?
Çiçeklerim ilk baharı görür mü?
Ne diyebilirim ki?
Halimi hatrımı sormadan.
Kısaca anlatıyorum, dinleyin.
Ama hemen de hüküm vermeyin;
sözlerimi tam manasıyla anlamadan
Mum: Benden ziyade, benim ifademdir
Ömürse, sanığın saatlerce yediği dayaktan kalma ifadesi
Hayaller: yaşanma ihtimali düşüklerin çetelesidir.
Şiirlerse, ömürlerini hayalleri uğrunda harcayabilecek kadar zengin olanların şeceresi.
Daha anlatmadığım şeylerde var elbet;
Misal, bir yıldız kayması;
Gökyüzünden değil, bahçemin duvarından.
Misal, bahçedeki tek ağacın yaprak dökmesi,
Hemde her gün, hiç durmadan.
Son olarak, ufukda anlam veremediğim bir renk;
Güneşin doğuşu yahut batışından...
Comments